Schoonmaakwerk een dankbaar beroep

Schoonmaakwerk heeft niet zo’n goed imago. Ik heb het beroep echter met heel veel plezier uitgeoefend, jaren geleden. Het was een baan waar ik persoonlijk veel in kwijt kon. Ik vond het bijvoorbeeld heerlijk om kantoren schoon te maken. Het idee dat de mensen die er werkten ’s morgens aan een schoon bureau konden plaatsnemen maakte me blij. Ik kreeg ook vaak te horen dat ze dat fijn vonden. Ze waren echt dankbaar. Lege prullenbakken, stofvrije werkplekken, schone kopjes en borden. Het klinkt misschien niet zo interessant, maar voor de mensen die er werkten was het heel belangrijk.

Blij

Ik heb ook bij mensen thuis schoongemaakt. Een vrijgezelle man, een oude dame… Beide waren zo blij als ik geweest was. Ik probeerde zelf wat structuur aan te brengen in mijn werk. Dat vind ik zelf heel prettig. Ik begon meestal met afwassen. Dat ging toen nog met de hand. Een vaatwasser hadden ze beide niet. Terwijl de vaat stond af te druipen, startte ik met stoffen en stofzuigen. Daarna de wc en de badkamer een sopje. Ik ruimde kleding op, verschoonde het bed. En zo ging ik door. Totdat alles er weer spik en span uit zag.

Heerlijk

Bij de vrijgezel was het echt een dankbare job. Hij maakte er een enorme zooi van. Ik vond het heerlijk om alle kamers op te ruimen en schoon te maken. Daarna kwam voor mij een ander leuk onderdeel van het werk: het huis gezellig te maken. Ik zette wat leuke accessoires neer en in de bank en de luie stoel legde ik wat kussens. Ik schoof gordijnen open of juist dicht. Tijdschriften legde ik weer netjes op een stapel, ik vulde een schaal met het fruit dat her en der verspreid in het huis lag. Hij was zó chaotisch…

Leuk en dankbaar

Ik weet dat dit allemaal extra’s zijn. Dat hoort niet allemaal bij schoonmaakwerkzaamheden. Maar voor mij maakte het mijn werk extra leuk. En hij was altijd zó blij als hij thuis kwam in een schoon huis. Ja, schoonmaakwerk is echt een dankbaar beroep!